‘…elk lid heeft natuurlijk enorme individuele technische en muzikale kwaliteiten, maar opvallend was vooral de grote eenheid die de uitvoering uitstraalde: een massieve stroom kolkende lava, steeds volledig in balans, steeds helder van structuur en vooral uitermate doorleefd. Van Rijns toon is heerlijk fluweelzacht waar dat kan, krachtig en energiek waar het moet en constant zuiver en warm, met een souplesse die een groot vioolsolist niet zou misstaan.’
‘…Tweede violiste Julija Hartig ‘danste’ haar soms lastige tegenstemmen bijna uit haar lijf, soms prachtige, repeterende ‘opstreken’ gebruikend waar ze dat, en terecht, nodig achtte (en waar de ‘gemiddelde violist’ het zich makkelijker zou maken), en speelde een werkelijk hartverscheurende en aangrijpende solo in het derde deel. En zo verdient eigenlijk elk lid van het octet een eigen loftrompetje, want elke partij werd, zonder uitzondering perfect gespeeld door ook de andere musici, violisten Masha Iakovleva en Filipe Fernandes, altviolisten Francien Schatborn en Frank Brakkee en cellisten Eveline Kraayenhof en Anneke Janssen: er ontstond een beeldschoon, helder en polyfoon stemmenweefsel van individuele topmusici die toch de perfecte eenheid van een ensemble dat elkaar door en door kent en weet te vinden.’
Lees de volledige recensie HIER.
